Όταν κάνετε ιδιωτικές συνομιλίες με τα παιδιά σας, μπορεί να αναρωτιέστε πώς να χειριστείτε την κατάσταση. Πρέπει να λάβετε υπόψη μερικούς παράγοντες, όπως το καλύτερο μέρος και ώρα. Εάν το παιδί σας είναι κουρασμένο ή αποσπασμένο, θα είναι δύσκολο να εστιάσετε στη συνομιλία σας. Ομοίως, ίσως είναι καλύτερο να συζητήσετε ευαίσθητα θέματα σε μια στιγμή που το παιδί σας είναι λιγότερο πιθανό να αποσπαστεί η προσοχή του.
Ανάπτυξη δεξιοτήτων συνομιλίας με τα παιδιά
Καθώς τα παιδιά μεγαλώνουν, είναι σημαντικό να τους διδάξετε πώς να έχουν ιδιωτικές συνομιλίες. Θα πρέπει να μπορούν να ρωτούν και να απαντούν ερωτήσεις σχετικά με τις οικογένειές τους και την ημέρα τους στο σχολείο. Επιπλέον, θα πρέπει να μπορούν να κάνουν φίλους και να τους μιλάνε συχνά. Είναι επίσης σημαντικό να τους διδάξετε να αλληλεπιδρούν με ανθρώπους στο διαδίκτυο.
Όταν κάνετε ιδιωτικές συνομιλίες με τα παιδιά σας, πρέπει να θυμάστε να είστε υπομονετικοί. Θα χρειαστεί εξάσκηση για να αναπτύξουν αυτή την ικανότητα. Φροντίστε να ενισχύετε συχνά τα μαθήματα. Εκτός από το να μιλάει, το παιδί σας πρέπει να μάθει να διαβάζει τη γλώσσα του σώματός σας. Κάντε οπτική επαφή και επικοινωνήστε με το ενδιαφέρον σας για αυτά που λένε. Επίσης, αποφύγετε να διακόψετε, να κοιτάξετε μακριά και να αλλάξετε απότομα το θέμα.
Η ανάπτυξη δεξιοτήτων ιδιωτικής συνομιλίας με τα παιδιά είναι ζωτικής σημασίας για την ανάπτυξη των κοινωνικών και γλωσσικών δεξιοτήτων του παιδιού. Τα παιδιά που αναπτύσσουν καλές δεξιότητες επικοινωνίας τείνουν να έχουν μεγαλύτερο λεξιλόγιο, να έχουν καλύτερες επιδόσεις σε τυποποιημένα τεστ και να συνδέονται με άλλους μαθητές πιο εύκολα. Αυτές οι δεξιότητες θα βοηθήσουν επίσης το παιδί σας να κάνει φίλους έξω από το σπίτι. Εάν ανησυχείτε για τις επικοινωνιακές δεξιότητες του παιδιού σας, μιλήστε με τον γιατρό του παιδιού σας, τον δάσκαλο ή έναν ειδικό για συμβουλές και βοήθεια.
Ένας άλλος τρόπος για να αναπτύξετε τις δεξιότητες ιδιωτικής συνομιλίας με τα παιδιά είναι να τα βοηθήσετε να αναπτύξουν αυτορρύθμιση. Η αυτορρύθμιση είναι βασικό μέρος της εκμάθησης πώς να μιλάτε, καθώς επιτρέπει στα παιδιά να διαχειρίζονται τις αντιδράσεις και τη συμπεριφορά τους. Επιπλέον, βοηθά το παιδί σας να μάθει πώς να ακούει τους άλλους ανθρώπους και να παραμένει στο θέμα.
Τα παιδιά με προβλήματα κοινωνικών δεξιοτήτων μπορεί να δυσκολεύονται να διαβάσουν τη γλώσσα του σώματος των άλλων. Μπορεί να μην αναγνωρίζουν πότε κάποιος δεν ενδιαφέρεται πλέον να μιλήσει και θα τερματίσουν τη συνομιλία απότομα. Μπορεί να μην πουν καν αντίο. Μπορεί να δυσκολεύονται να δώσουν προσοχή σε μεγάλες συζητήσεις. Τα παιδιά με τραύμα μπορεί επίσης να έχουν πρόβλημα στην αμοιβαία συνομιλία. Μία από τις πιο κοινές μορφές τραύματος είναι η παραμέληση. Τα παιδιά που παραμελούνται δεν έχουν την ευκαιρία να αναπτύξουν δεξιότητες λόγου και γλώσσας. Ως αποτέλεσμα, μπορεί να αποσυρθούν και να έχουν πρόβλημα με τις αλληλεπιδράσεις με τους συνομηλίκους.
Όταν τα παιδιά μιλούν με ανθρώπους, είναι σημαντικό να τους διδάξετε πώς να διατηρούν οπτική επαφή. Εάν διατηρούν οπτική επαφή με το άτομο με το οποίο μιλάνε, μπορούν να μεταφέρουν καλύτερα τις ιδέες τους. Τα παιδιά θα πρέπει επίσης να μάθουν πώς να χρησιμοποιούν τη γλώσσα του σώματός τους για να εκφράσουν τις ιδέες τους. Αυτό μπορεί να γίνει με εκφράσεις του προσώπου, χειρονομίες και νεύματα.
Χρησιμοποιώντας στροφή και συζήτηση
Γυρίστε και μιλήστε είναι μια βασική δεξιότητα που μπορεί να κάνει τις ιδιωτικές συνομιλίες πιο εύκολες για τα παιδιά. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε πολλές ρυθμίσεις και μπορεί να βοηθήσει τα παιδιά να μάθουν να συμμετέχουν σε συζητήσεις με άλλους. Μπορεί επίσης να βοηθήσει τα παιδιά να μάθουν για διαφορετικά θέματα και θέματα. Για παράδειγμα, τα παιδιά μπορούν να χρησιμοποιήσουν την πρακτική για να μιλήσουν για το τι τους αρέσει να τρώνε ή να κάνουν στο σπίτι.
Το Turn and talk είναι μια αποτελεσματική στρατηγική για την προώθηση της προφορικής ανάπτυξης της γλώσσας και λειτουργεί για όλα τα είδη παιδιών. Αναπτύχθηκε από τους Erin Zuccaro και Michele Coulombe, αυτή η τεχνική μπορεί να βοηθήσει τα παιδιά να βελτιώσουν τις ακουστικές τους δεξιότητες και να αναπτύξουν την προφορική γλώσσα. Επιτρέπει επίσης στους δασκάλους να διαμορφώνουν τις συμπεριφορές ακρόασης και ομιλίας στα παιδιά.
Για να βοηθήσουν τους μαθητές να μάθουν να εναλλάσσονται, οι ενήλικες μπορούν να διαμορφώσουν τη συμπεριφορά κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού. Θα πρέπει να ξεκαθαρίσουν στους μαθητές τους ποιος μιλάει. Μπορούν επίσης να διδάξουν στα παιδιά πώς να εναλλάσσονται χρησιμοποιώντας άμεση γλώσσα. Οι δάσκαλοι σε θεραπευτικά προγράμματα προσχολικής ηλικίας μπορούν ακόμη και να δημιουργήσουν κοινωνικές ιστορίες που περιλαμβάνουν στροφή.
Μερικά παιδιά δυσκολεύονται να διαβάσουν τη γλώσσα του σώματος και δεν καταλαβαίνουν πότε κάποιος άλλος μιλάει ιδιωτικά ή ανοιχτά. Μπορεί επίσης να έχουν πρόβλημα να κατανοήσουν τον ρυθμό της συνομιλίας. Μπορεί ακόμη και να μην μπορούν να αναγνωρίσουν πότε κάποιος σε μια ομάδα έχει γυρίσει την πλάτη ή κοιτάζει γύρω του για να συνεχίσει μια συνομιλία.
Διδάσκοντας στα παιδιά μη λεκτικές ενδείξεις
Οι μη λεκτικές ενδείξεις μπορεί να είναι χρήσιμες για την ενθάρρυνση ή την αποθάρρυνση ορισμένων συμπεριφορών στα παιδιά. Δεδομένου ότι τα παιδιά είναι εμφατικά και περιμένουν δικαιοσύνη από τους ενήλικες, είναι σημαντικό να χρησιμοποιείτε σταθερές μη λεκτικές ενδείξεις για να έχετε την επιθυμητή συμπεριφορά από αυτά. Οι μαθητές θα είναι λιγότερο πιθανό να ακολουθήσουν εάν πιστεύουν ότι οι ενέργειές σας είναι μεροληπτικές. Για να το αποφύγετε αυτό, να είστε συνεπείς σε όλες τις πτυχές της διδασκαλίας και της επικοινωνίας σας.
Οι μη λεκτικές ενδείξεις είναι επίσης χρήσιμες για τους δασκάλους, ειδικά εκείνους που έχουν να κάνουν με μεγάλες ομάδες μαθητών. Στην πραγματικότητα, οι μη λεκτικές ενδείξεις μπορούν να εξατομικεύονται για διαφορετικούς μαθητές, όπως μαθητές με αναπηρίες. Για παράδειγμα, οι δάσκαλοι μπορούν να χρησιμοποιήσουν μη λεκτικές ενδείξεις για να κατευθύνουν την προσοχή ενός μαθητή που δυσκολεύεται να διατηρήσει την εστίαση. Επιπλέον, οι μαθητές μπορούν να μάθουν μη λεκτικές ενδείξεις για να τους βοηθήσουν να ασχοληθούν με τους άλλους.
Τα παιδιά με αυτισμό συχνά δυσκολεύονται να λάβουν την οπτική γωνία των άλλων και να μάθουν να διαβάζουν κοινωνικές ενδείξεις. Μπορεί να μην δίνουν προσοχή σε μη λεκτικές ενδείξεις, όπως η οπτική επαφή, και δεν ψάχνουν να προσδιορίσουν εάν το άτομο με το οποίο μιλάνε δίνει προσοχή ή όχι. Επιπλέον, είναι πιθανό να έχουν περιορισμένα ενδιαφέροντα, γεγονός που μπορεί να περιορίσει τις ευκαιρίες τους να κοινωνικοποιηθούν με άλλους.
Μελέτες έχουν δείξει ότι η μη λεκτική επικοινωνία αντιπροσωπεύει πάνω από το ήμισυ της ανθρώπινης επικοινωνίας, συμπεριλαμβανομένων των ιδιωτικών συνομιλιών. Είναι ενδιαφέρον ότι το σώμα μας εκφράζει τις σκέψεις μας μέσω μη λεκτικών ενδείξεων όπως η γλώσσα του σώματος και οι εκφράσεις του προσώπου. Αυτό σημαίνει ότι οι μη λεκτικές ενδείξεις είναι πιο αποτελεσματικές από τις λέξεις όταν μας βοηθούν να επικοινωνήσουμε.
Η διδασκαλία των παιδιών να αναγνωρίζουν αυτές τις μη λεκτικές ενδείξεις είναι πολύτιμο μέρος της σχολικής ζωής. Η χρήση της μη λεκτικής επικοινωνίας στην τάξη είναι ένας εξαιρετικός τρόπος βελτίωσης των αποτελεσμάτων των μαθητών. Διδάσκοντας στα παιδιά να παρατηρούν αυτές τις ενδείξεις, οι δάσκαλοι μπορούν να χρησιμοποιήσουν τη μη λεκτική επικοινωνία για να καθοδηγήσουν τη συμπεριφορά των μαθητών και να βελτιώσουν την ποιότητα της εκπαίδευσής τους.
Διδάσκοντας στα παιδιά να σέβονται τον προσωπικό χώρο
Η διδασκαλία των παιδιών να σέβονται τον προσωπικό χώρο είναι σημαντική για υγιείς σχέσεις και κοινωνικές αλληλεπιδράσεις. Είναι επίσης μια βασική δεξιότητα για μια υγιή κοινότητα. Οι άνθρωποι που είναι συνωστισμένοι μαζί ή των οποίων ο προσωπικός χώρος έχει εισβάλει μπορεί να αισθάνονται άβολα. Για να βοηθήσετε τα παιδιά σας να μάθουν πώς να σέβονται τον προσωπικό χώρο, δημιουργήστε μια ρουτίνα στο νοικοκυριό σας. Αν μπορείτε, αφιερώστε λίγο ήσυχο, στοχαστικό χρόνο μαζί ως οικογένεια.
Η έννοια του προσωπικού χώρου είναι σημαντική γιατί μας βοηθά να νιώθουμε άνετα και ασφαλή. Όταν κάποιος εισβάλλει στον προσωπικό μας χώρο, νιώθουμε άβολα και ανασφαλείς. Η διδασκαλία των παιδιών να σέβονται τον προσωπικό τους χώρο είναι ιδιαίτερα σημαντική για τα μικρότερα παιδιά. Μπορεί να μην κατανοούν την έννοια της προσωπικής ασφάλειας και μπορεί να μην γνωρίζουν γιατί ένας άγνωστος τους ενοχλεί.
Όταν διδάσκετε τα παιδιά να σέβονται τον ιδιωτικό τους χώρο, θα πρέπει να φροντίζετε να θεσπίζετε σκληρούς κανόνες. Είναι σημαντικό να ορίσετε ποιος δεν πρέπει να αγγίζει ιδιωτικούς χώρους. Είναι σημαντικό να συζητήσουμε τις διαφορές μεταξύ των ιδιωτικών περιοχών και των μερών του σώματος. Για παράδειγμα, ο αγκώνας είναι πολύ διαφορετικός από τον αιδοίο, επομένως είναι σημαντικό να διδάξετε στο παιδί σας ότι δεν επιτρέπεται να αγγίζει τον τελευταίο. Είναι επίσης σημαντικό να μιλήσουμε για την απόχρωση και το πλαίσιο. Η ιδιωτική συνομιλία είναι πιο ευχάριστη όταν τα παιδιά σας σέβονται την ιδιωτική ζωή των άλλων.
Το να διδάξετε στα παιδιά να σέβονται τον προσωπικό τους χώρο μπορεί να είναι μια πρόκληση, αλλά είναι σημαντικό. Ακολουθώντας αυτές τις οδηγίες, το παιδί σας μπορεί να σεβαστεί τον δικό του χώρο και τον χώρο των άλλων. Με το μοντέλο της κατάλληλης συμπεριφοράς, θα μπορούν να λαμβάνουν αποφάσεις για τη δική τους συμπεριφορά και να σέβονται τα συναισθήματα των άλλων.
Εκτός από το να σέβεστε τον προσωπικό χώρο των άλλων, θα πρέπει επίσης να διδάξετε στα παιδιά σας να σέβονται τους ξένους. Τα παιδιά είναι ευάλωτα και δεν πρέπει να μοιράζονται προσωπικά στοιχεία με αγνώστους. Τα παιδιά πρέπει επίσης να διδάσκονται ότι δεν πρέπει να παίρνουν τίποτα από αγνώστους, καθώς αυτό μπορεί να είναι επιβλαβές. Για το λόγο αυτό, το να τους μάθεις να σέβονται τον δικό τους χώρο, θα τους αποτρέψει από το να γίνουν αντικείμενο εκμετάλλευσης αργότερα στη ζωή τους.
Για να μάθετε στα παιδιά να σέβονται το ένα τον προσωπικό χώρο του άλλου, δοκιμάστε να χρησιμοποιήσετε ένα απλό παιχνίδι. Για παράδειγμα, εάν μιλάτε στα παιδιά σας, δώστε τους μια λέξη υπόδειξης. Τότε μπορούν να απομακρυνθούν από εσάς, επιτρέποντάς σας να κάνετε την προσωπική σας συνομιλία.